Ο τέως Πρωθυπουργός για την κορυφαία στιγμή της κυβερνητικής του θητείας
Αναμφίβολα κορυφαία στιγμή της θητείας μου ήταν το βέτο της Ελλάδας στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Θυμάμαι είχαμε πάει με την Ντόρα και το υπόλοιπο team από νωρίς εκείνο το πρωί στου Μισέλ για βάφλες, γιατί μας είχανε πει ότι κάνει τις καλύτερες βάφλες στο Βουκουρέστι. Ήταν όντως υπέροχες, αλλά η αλήθεια είναι πως το παρακάναμε. Ενώ είχαμε κάνει πλάνο να πάμε σε δύο μουσεία, μια γκαλερί και ένα μπούνκερ του Β' Παγκοσμίου, τελικά φάγαμε όλο το πρωϊνό μας εκεί. Σηκωθήκαμε να φύγουμε κατά τις 12.00, ψιλoμπαϊλντισμένοι από τo φαί και βασικά επειδή η Νατάσα με είχε πρήξει στο τηλέφωνο να της πάρω δερμάτινο παλτό γιατί είχε πάρει από εκεί μια φίλη της και της είχε βγει πολύ καλό. Άρχισα να ψάχνω στα στοκατζίδικα της περιοχής, αλλά πριν το καταλάβω είχε πάει δύο το μέσημερι και όπως ήταν φυσικό καθίσαμε πάλι να φάμε. Το απόγευμα πήγαμε βόλτα με το καραβάκι και σε όλο το γκρουπ μοιράσανε χοτ-ντογκ, οπότε δεν μπορούσαμε να μην πάρουμε. Όταν τελικά έφτασε το βράδυ και πήγαμε στην συνεδρίαση του ΝΑΤΟ είμασταν όλοι τόσο σκασμένοι από το φαγητό που δεν την πάλευε κανείς μας. Τους λέω τότε, "Ρε μαλάκες, κοντεύω να ξεράσω, κάνει και ζέστη εδώ, δεν αντέχω καθόλου, δεν είμαστε τώρα για διαπραγματεύσεις και βλακείες, μόλις σας πω θα αρχίσετε όλοι να φωνάζετε ΒΕΤΟ ΒΕΤΟ για να τελειώνουμε γρήγορα". Πράγματι, μετά από λίγο που ο πρόεδρος ερώτησε την ελληνική άποψη σηκώθηκε όλο το ελληνικό team και φωναζε με μια φωνή "ΒΕΤΟ ΒΕΤΟ", τινές δε εξ ημών, οι νεότεροι είναι η αλήθεια, δεν δίστασαν να προκαλέσουν την Σκοπιανή αποστολή κάνοντας άσεμνες χειρονομίες προς το μέρος της. Τις χειρονομίες βέβαια αυτές μας ανταπέδωσαν οι Σκοπιανοί, καθιστώντας σαφή με τον τρόπο αυτό την δυσανεξία τους. Τελος πάντων, πέντε λεπτά μετά είμασταν στην πλατεία Μπρασόφ και πίναμε τις κρύες μπύρες μας.
Για την σχέση του με τα videogames
Είναι αλήθεια ότι ήμουν φανατικός των βιντεοπαιχνιδιών. Εκεί που πορωνόμουν απίστευτα ήταν με το Pro Evolution και παλαιότερα με το Crazy Taxi. Στο Pro μάλιστα, όταν το 2008 είχαν βάλει για πρώτη φορά online leaderboards, είχα πάει πρώτος στον κόσμο για όλο τον μήνα Απρίλιο. Για να μην την πατήσω όμως και με πιάσει στο στόμα του ο Κουρής έπαιζα με το ψευδώνυμο Rafinas56, οπότε δεν μπορούσα να καυχηθώ σε κανέναν γι'αυτό. Ήταν πολύ δύσκολο να κρατάω κάτι τέτοιο μέσα μου. Στα μεταξύ μας ματς με τα παιδιά, όταν μαζευόμασταν σπίτι μου, από αντιπάλους καλύτεροι ήταν ο Ρουσόπουλος και ο Εφραίμ. Το κακό όμως με τον Εφραίμ ήταν ότι ενώ στην αρχή έκανε τον άσχετο και μας έπειθε να βάζουμε κουφά στοιχήματα - στοιχηματίζαμε ό,τι μπορείς να φανταστείς, από φυστίκια μέχρι λίμνες και δεν ξέρω εγώ τι άλλο - μετά μας έπαιρνε και τα σώβρακα. Είχαμε βέβαια και τον Αβραμό που ζήταγε συνέχεια να παίξει κι αυτός, αλλά ήταν τελείως άμπαλος και δεν καταλάβαινε χριστό από τα controls. Για να μην μας τα ζαλίζει, του δίναμε ένα χειριστήριο που δεν ήταν συνδεδεμένο με το μηχάνημα και του λέγαμε ότι παίζει. Τον επευφημούσαμε μάλιστα για τις εύστοχες ενέργειές του και αυτός πολύ το χαιρόταν. Το ίδιο δηλαδή που γίνεται τώρα με τα υπουργεία που αναλαμβάνει.
Γιά την σχέση του με τον εξάδελφο του Μιχάλη Λιάπη
Κοιτάχτε, κάθε οικογένεια έχει ένα λίγο πειραγμένο, έναν λίγο χαζούλη τον οποίο και προσπαθεί να κρύψει, στο μέτρον του δυνατού, από τους υπολοίπους. Όταν έγινα πρωθυπουργός η θειά μου άρχισε συνέχεια τα τηλέφωνα, "Έλα βρε Κώστα, αίμα σου είναι, βολεψέ τον κάπου, ξέρεις εσύ". "Ρε θεία, δεν μπορώ", της έλεγα , "αφού τον ξέρεις τον Μιχάλη, ούτε τηλεφωνικό θάλαμο δεν μπορεί να κάνει κουμάντο". Αυτή επέμενε, και δώσ'του κάθε μέρα τηλέφωνα και "άμα ήταν ο θείος σου, θα τον είχε ήδη βολέψει" και "ξέχασες τα γλέντια μου στην Πρώτη Σερρών" και "εδώ έκανες υπουργό τον Παναγιωτόπουλο, ο Μιχαλάκης σου φταίει". Αναγκάστηκα λοιπόν να τον κάνω και εγώ Υπουργό Μεταφορών μπας και τον πάρει καμιά νταλίκα και δεν τον ξαναδώ στα μάτια μου.
"Δεν με πήρε"
Για την επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου ως υπουργού
Toν Προκόπη τον γνώρισα στο Λος Άντζελες όταν τον πέτυχα σε μια οντισιόν για τον αντικαταστάτη του Leslie Nielsen, όταν ο Leslie είχε δηλώσει ότι δεν θέλει να πρωταγωνιστήσει στις Τρελές Σφαίρες 4 1/8. Με όπλο του την απίστευτη ομοιότητα με τον γνωστό ηθοποιό, αλλά και την σπάνια δυνατότητα να κάνει τον κόσμο να γελάει κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του, ο Προκόπης ήταν φαβορί για τον ρόλο. Θυμάμαι μάλιστα ότι του είχα ευχηθεί τότε καλή τύχη προτρέποντας τον να κάνει την χαρακτηριστική γκριμάτσα πόνου του Leslie για το φινάλε του. Τελικά ο Προκόπης δεν επελέγη ως αντικαστατάτης, δυστυχώς για το Hollywood, αλλά ευτυχώς για το υπουργικό μου συμβούλιο, γιατί κάναμε τρελά γέλια με τις μιμήσεις του, ειδικά αυτή του Συνταγματολόγου. Μια φορά μάλιστα είχαμε βάλει μια κάμερα στο κεφάλι του και μια σειρήνα μπροστά της και τον βάλαμε να κυνηγάει την Μαριέττα Γιαννάκου μέσα στο Μαξίμου ενώ εμείς το βλέπαμε στο κλειστό κύκλωμα. Τι γέλιο Θέε μου, ωραίες εποχές.
Φώτο του Leslie Nielsen και του Προκόπη Παυλόπουλου. Ο κ. Παυλόπουλος είναι δεξιά. Ο Διάτανος στην μέση
Για την σχέση του με την γυναίκα του και την εκπληκτικά γρήγορη ανέλιξη της σαν ιατρού
Πολλές φορές κοιτάω την Νατάσα και δεν πιστεύω την τύχη μου που έχω τόσο όμορφη γυναίκα. Νιώθω σαν τον Peter από το Family Guy όταν κοιτάει την Lois. Αυτό βέβαια με την Νατάσα ως χειρούργο ήταν inside joke μεταξύ εμού και του φίλου μου του Άρη του Σπηλιωτόπουλου. Κάναμε τρελά γέλια μεταξύ μας, αλλά όταν το αστείο μας διέρρευσε και κινδυνεύαμε να γίνουμε ρόμπα τρέχαμε και δεν φτάναμε για να το μαζέψουμε. Τελικά το κάναμε να φαίνεται σαν αληθινό, βοηθήσε πολύ και το ότι η Νατάσα έγινε διδάκτωρ Ιατρικής, γιατί αυτό την διευκόλυνε να πάρει και το πτυχίο της Ιατρικής λίγα χρόνια αργότερα.
Για τον Γιώργο Παπανδρέου
Με τον Γιώργο τα πηγαίναμε πολύ καλά, ασχέτως με τις φήμες περί του αντιθέτου. Μια φορά θυμάμαι το 2006 τον είχα καλέσει αυτόν και τον Προβόπουλο στο σπίτι για να δούμε μαζί κάτι παλιές κασέτες Pinky and the Brain που είχα. Του Γιώργου πολύ του άρεσε ο Pinky και μετά από τον μαραθώνιο επεισοδίων που είδαμε θα ορκιζόμουν ότι σχεδόν είχε ταυτιστεί με αυτήν την ψηλόλιγνη και αγαθιάρα καρικατούρα ποντικιού.
Προσχέδιο της μετέπειτα ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ
Για την εκτίναξη του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους κατά τα χρόνια της κυβερνητικής του θητείας
Κοιτάχτε, το 2003 απέκτησα τα δίδυμα. Λίγους μήνες μετά έγινα πρωθυπουργός. Ξέρετε τι χρήματα ειναι απαραίτητα για να μεγαλώσεις όχι ένα αλλά δύο παιδιά την εποχή μας. Άρχισα αρχικά να δανείζομαι απο φίλους, ο Βουλγαράκης δύο offshore πούλησε για να με βοηθήσει αλλά τίποτα, και να τα pampers, και να τα γάλατα, και να τα φορμάκια. Κάποια στιγμή μου λέει η αλεπού ο Αλογοσκούφης "Πρόεδρε είσαι πρωθυπουργός της χώρας και σύμφωνα με την εγκύκλιο τάδε, αριθμός τάδε, μπορούμε να περάσουμε τα έξοδα για τα δίδυμα στον κρατικό προυπολογισμό". "Γιώργο με σώζεις", του είπα. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.
Για την κούραση που τον κατέβαλε κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του
Δεν καταλαβαίνω γιατί τσατίστηκε τόσος κόσμος επειδή κι εγώ μια στις τόσες είπα πως ένιωθα κουρασμένος. Πολλοί δεν το ξέρουν, αλλά μέχρι να γίνω πρωθυπουργός την περνούσα μπέικα απλά και μόνο χάρη στο επώνυμό μου. Μετά την εκλογή μου έπρεπε ξαφνικά να αρχίσω και να λαμβάνω αποφάσεις και να κάνω όντως πράγματα. Όχι μόνο αυτό, αλλά αν σε κάποιους δεν άρεσαν αυτά που έκανα, γκρίνιαζαν κιόλας. Συγγνώμη, αλλά στο job description δεν τα έγραφε αυτά. Αν ήθελα γκρίνια, καθόμουν και σπίτι μου.
Για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις
Κοιτάχτε, εγώ υποψιαζόμουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το τηλέφωνό μου γιατί κάθε φορά που καλούσα πιτσαρία μου έβγαινε ο Αμερικανός πρέσβης και άρχιζε τα δικά του, μέχρι να μου πάρει παραγγελία βλαστημούσα την ώρα και τη στιγμή που δεν πήρα σε σουβλατζίδικο. Πέρα από αυτό δεν έδινα και πολλή σημασία, άλλωστε τα μέτρα μου τα είχα λάβει και με το παραπάνω. Όταν έπρεπε να μιλήσω για κρίσιμα θέματα χρησιμοποιούσα αποκλειστικά γουόκι-τόκι που δεν μπορεί να υποκλαπεί, αφού όταν πατάς το κουμπί για να μιλήσεις το σόναρ εκπέμπει μόνο προς μία κατεύθυνση (είναι λίγο πολύπλοκο, δείτε το στο internet). Είχα δώσει λοιπόν από ένα γουόκι-τόκι σε όλα τα μέλη του συμβουλίου και πριν πέσουμε για ύπνο χωνόμασταν κάτω απ'τα σκεπάσματα και συζητούσαμε όλα τα σημαντικά θέματα με αυτά, οπότε όσον αφορά αυτό το ζήτημα νομίζω είμαστε καλυμμένοι.
Για το σχέδιο δολοφονίας του
Εντάξει, αυτό ήταν πράγματι ανησυχητικό γιατί όταν σε δολοφονούν πεθαίνεις. Όταν μου είπαν πρώτη φορά απ'την ΕΥΠ ότι κάποιος με είχε βάλει στο μάτι ρώτησα τι ήταν η ΕΥΠ κι αφού έμαθα, κατάλαβα ότι τα πράγματα ήταν σοβαρά. Ωστόσο μέχρι και σήμερα δεν μπορώ να πω με σιγουριά ποιος ακριβώς ήθελε να με φάει. Ο πρώτος βέβαια που είχε πάει το μυαλό μου ήταν ένας SoccerFan1980 που είχα νικήσει στο Pro άπειρες φορές και μου έστελνε αγριεμένα μηνύματα πως παίζω μόνο με σέντρες σαν "fucking n00b". Εγώ του απαντούσα "haha you are my best client" και τσατιζόταν περισσότερο, οπότε ένας που σίγουρα ήθελε να με σκοτώσει ήταν αυτός. Επίσης ήταν και οι Αμερικάνοι που σίγουρα δεν χαίρονταν για εκείνο τον αγωγό που λέγαμε να φτιάξουμε με τους Ρώσους, αλλά δε νομίζω πως θα έφταναν σε τόσο ακραία μέτρα, να σκοτώσουν αρχηγό δυτικού κράτους με του οποίου τις πολιτικές δεν συμφωνούσαν, θα ήταν και too much και too obvious. Βέβαια, όπως μου λέει και ο Αντώναρος, εμένα με συμφέρει να συντηρείται αυτή η ιστορία γιατί ηρωοποιούμαι, φαίνεται ότι με φάγαν τα συμφέροντα, οι σιωνιστές κτλ. και έτσι κανείς δεν ασχολείται με το ότι αποτελείωσα τα δημοσιονομικά της χώρας. Όχι μόνο αυτό, αλλά αυξάνονται και οι πιθανότητες μου να επανέλθω δριμύτερος ως σωτήρας και να αναλάβω την εξουσία. Πραγματικά εμένα αυτό μου φαίνεται πολύ αστείο, αλλά με τους Έλληνες ποτέ δεν ξέρεις!
)
Menu
Prom Racing
Community Sponsor
CHEMECON NTUA
OCEANOS NTUA
EUROAVIA NTUA